Ne asalet kalmış,ne öz
Ne fazillet kalmış ,ne arif söz
Ne medeniyet kalmış
Nede ,vicdanı aşılayan köz
Nede, gerçekleri gören göz
Havada uçuşuyor argo, kem çiğ söz

Mamafi,
,,,Günümüzün insanlığından utanıyorum

El etek öpme yarışında, günümüzün insanlığı
Hayat kabus,sarmış herkesi kıyamet,endişe kaygı
Küçüğe sevgi hiç yok,tozlu raflarda büyüğe saygı
Adam gibi adamdı,baba adamdı,söylemi tarihe karıştı
Yalakalık,kin,kibir,öfke,arsızlık,hırsızlık çizmeyi aştı
Adalet yok,hukuk yok,ilim irfan, yüksek ahlak hiç yok
Kan gözyaşı,feryaat,figan,işkence,dalkavukluk revaçta
İşimiz kalmış Allaha

Mamafi
,,,Günümüzün insanlığından utanıyorum

Toplumsal yaralara bir neşter atsam,bin ah duyuyorum
Eğri oturup,
Vicdanımla izanımla cesaretimle doğruları kaleme alıyorum
Her geçen günü,asil,soylu,asil,bilge insanlığa ziyan sayıyorum
ŞU cehaaletin cenderesinden, mazlum insanlığı kurtarmak için
Çare arıyorum

Mamafi
,,,Günümüzün fırıldak insanlığından çok utanıyorum

______Şair 67______
Ali Cemal AĞIRMAN