unutamadım
o direnç ırmağında
uzağımda
seyre dalan gözlerini
hüzün yırtıklarını
çoğul yalnızlıklarımı
kirpiklerinde çocuk gülüşlerini
ayrılığın kahreden rengini
anlatamadım
bir düş sıcağında
dağların buğusuna

kentlerin belasında
geceler öldürülürken,
yarası dikilmemiş
güneşin batışında bir eylül sancısısın
içimin sen yanında
merhem sarıyor
bir damlacık cemre

ay düşüyor
sonbahar ın dilinden
yağmur yıldızlarıyla
alnıma düşen çizgilere
koyu kahve yanlızlığımdı
karanlık
bir şehrin kızıllığında
her gece harlanmış ateşlerde
sönmeyen
o dağınık
kentlerde
gittiğin uzaklıklara
göğün mavisine ağlayan

Aklımı sır eyledin
Şimdi ayrılıktan
topluyorum anılarımızı
nasıl bir acıda demlendiğimi
kaldırmıyor kar bulutları
Her giden bir yaradır yüreğimde
Kanarım susarım
yüreğimin alacağı varsa bile...
veda mevsiminin
zemheri sıtması bu
bağışlıyorum...

A.ALKIŞ