/...merhaba bayan
dinler misiniz acaba beni ?.../
.
.
.
dinlenmek güzel şey bilir misiniz ?
aldanmayın siz sürekli kapıya baktığıma
dilim sizinle,
kulağınızın bende olduğu kadar üstelik...
Bir beklenen vesilesidir gözlerimin dalgınlığı
ve dağınıklığı tümcelerimin
ama yine de aldırmayın siz benim aldırışsız halime olur mu ?
Bin bir bahane ile anlatmak istiyorum olanı biteni size ?

.
.
.

/...dinliyorsunuz değil mi ?.../

Uzun tümcelerim sıkıyor olmalı sizi
o sebeple özür diliyorum aslında
lakin
kısa cümlelerle anlatılamıyor ki
imkanızın gözlendiği kapı eşikleri...
Ya da
ismi kadar kısa değil Godot’un hikayesi !
yok hayır
ben yorulmam anlatmaktan
Gözlerim sizde değil diye
keseceğimi sanmayın bitmeyen hikayemi,
zira hep böyleyimdir ben
kötü bir anlatıcıyımdır !
işlenişi berbat şiirler yazarım üstelik bilir misiniz ?
hatta güler geçerim yazdıklarıma çoğu zaman
ama siz gülmeyin olur mu madam...
.
.
.

/...Sıkıldınız değil mi Bayan ?.../

Haklısınız aslında
ben bile sıkılıyorum bazen kendimi dinlemekten;
hem siz
onca uzaklıktan nasıl dinleyeceksiniz ki zaten,
kaldı ki
göz göze değmeden manasız olur derler anlatılanlar
-doğru mu bu ?-
o yüzden mi hep yarım bir yerleri anlatımlarımın
gözlerimin o kapıdan başka bir yere bakamadığından mı ?
geleceğin hiç gelecek olmayışından mı yada ?

biliyor musunuz bayan
dünyanın en büyük yalanıdır
Yarınlar güzel olacak lafı
Zira onlar bilmiyor ama
bugün
dünün yarını...
ben biliyorum ne tuhaf,
sanırım sizin de aklınıza yatıyor
yarının hiç olmayacağı ?

İşte öyle
bitmiyor anlatması "imkansızı" !
iklimlerin gelip geçişleri kısırlaştırırken
şiirsel doğurganlığımı,
bir rakı masasının küf kokan kadehlerine kaldı şairliğim
ve dahi
her dinleyene farklı anlattım içinde siz olan yalanlarımı...

Sahi
O kadar kötü mü anlatıyorum Bayan ?
.
.
.

Ba-- y......n




İkibinonaltı’nın Ekim’
İstanbul...