UNUTMAM ALİ’M.

Gün geceye döner mahmurlaşır gözler.
El ayak çekilir amma aklıma düşer sorular.
Ararsın cevapları bir bir.
Büyürsün farkında olmadan.
Daha kaç uykuya hasret gecelerim.
Düşüncelerimin merkezi karmakarışık.
Neredeydim nasılım kimseler bilmez.
Uzaklarda bir garip seslensen duyan yok.
Bana unutmaktan bahsetme Ali’m.
Yılları devirdim geçip giden ömrümde.
Sustuklarım içimde saklı kaldı.
Büyürken çoğalırmış insan derler ya.
Hiç anlamadan büyüdüm çoğaldım.
Hep eksik kalmışım farkında olmadan.
Unutulmak deme bana ben benden bile gitmişim.
Daha yolun başındasın kalma ben gibi.
Herkes bir zaman unutulur unutulanlar gibi.
Sen unutma Ali’m sen unutma.
Unutulduğunu sanırsın..
Şimdi bir fırtınaya esir düşmüşüz ansızın.
Çırpınıp dururuz can pazarında.
Akıl çılgın bir halde düşüncelerse karışık.
Kendimden geçmişim her yanım çıkmaz sokak.
Aklım düğümlü düşüncelerim bitik.
Bil işte boşluktayım.
Unutmak iş değil bilesin Ali’m.
Sevilenler yerli yerinde sen gibi.

Mehmet DEMİR sk.
21.10.2016 Ankara