2
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1735
Okunma

Elindeki, kâğıttan beyaz
yapma bir gül değildi
üstüne teninin
parfümünü sıkıp verdiğin,
dalındaki tomurcuk güldü
dün sevdim okşadım
bu sabah yüzüme güldü
’Günaydın!’ dedi bana
toz pembe hayâllere
aldı beni götürdü...
İşte o gün bu gündür
aşığıyım dalında gülün,
eğildim yaprağına
mis gibiydin bugün
defalarca çektim içime
senden gelen güzellik bu
koklamaya doyamam
koparmaya kıyamam;
konuşurum onunla hep
seni duyar, onu duyamam...
İliklerimde sevgin
ümitlerimde seldin,
ben ağladım, sen sildin
dolu dolu sevgili
bağıma bahçeme
yalnızlığıma birebir
evime hoş geldin!
Gül leke kaldırmaz
damla kaldırır
ağla ağlayabildiğin kadar
haydi ılık ılık
düşün gül yüzüne
taşın gözümden damlalar;
damlaya damlaya göl olur
akar gider gül olur...
Şaban AKTAŞ
20.10.2016 10.35
Fotoğraf: Şaban AKTAŞ