1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1662
Okunma
bir gün hiç yoktan yere sıyrılacağız kabuğumuzdan
ne bir ses
ne bir seda
yoktan yere demir alacağız
bir yolculuğa azıksız
sızmış tahtalar ve çıtırtıları
belki vahsız
yazıksız unutuluşa
kurtuluşsuz...
dağ eteklerinden toplarken
el değmemiş düşkünlüklerimizi
beşikte ki bebecikler bilecek gözlerimin parıltısını sadece
sonra ana duası gibi çökecek gözlerimizin üstüne
gölgesi olmayan milyonlarca insan
gülerek ağlayacak
hiç yoktan yere
ne vefa
bir yol
ne veda
ve bir sala
yoktan yere...
can-i
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz