GÜL YÜZLÜM
Gözümü kapatıp uykuya daldım,
Rüyamda bu gece hep senle oldum,
Silkinip uyandım yanımda yoktun,
Kızıp yorganımı kafama çektim.

Gül yüzlüm yanımda sen yoksun niye;
Bundan sonra ayrı kalmakta niye,
Uykular haramdır deme ki niye;
Gecelerin gözlerine mil çektim.

Hep üzgünüm,sanma güldüm sen yokken,
Sensizliği ölüm bildim sen yokken,
Sabah soldum, gece kördüm sen yokken,
Sensizliği sanki koca yıl çektim.

Yarın dönsen n’olur adı batası,
Cananın,canına olmaz hatası,
Ruhum hayaline tören kıtası,
Yokluğunda senin hasretin çektim.

Garip gibi kaldım senin yüzünden,
Anahtarım girmez kilit gözünden,
Ne olurdu çikıp gelseydin birden,
Hep sevdiklerimin hasretin çektim.

Erol’un halini soruverseydin,
İnat zincirini kırıverseydin,
Dönüpte kavlinde duruverseydin,
Bak sonunda beklemekten vazgeçtim.
18.10.16 Erol Köktaş