Bir zamanlar ben senin yollarına bakardım
Ufukta görünmezdin dişlerimi sıkardım
Acılarım depreşir yaşamaktan bıkardım
İster salâvat getir ister sabır çek artık
Bundan sonra uzaktan eller gibi bak artık

Hasretle sarılmayı beklerken kollarımız
Yazık ki boşa geçti en güzel yıllarımız
Inanması güç amma ayrıldı yollarımız
Gelme rüyalarıma düşlerimden çık artık
Bundan sonra uzaktan eller gibi bak artık

Papatyadan fallara kanmıyorum artık ben
Günde kırk kez adını anmıyorum artık ben
Söndü aşkın ateşi yanmıyorum artık ben
Ellerimin üstünden ellerini çek attık
Bundan sonra uzaktan eller gibi bak artık

Senden geriye kalan ne mal nede soy isim
Ne altın ne pırlanta ne değerli bir cisim
Uçları kıvrım kıvrım çerçevesiz bir resim
Al o resmi duvara kurşunlarla çak artık
Bundan sonra uzaktan eller gibi bak artık

Gönül otaklarından derdirmeden harmanı
Yordun şu yüreğimi kestin dizde dermanı
Gidiyorum gönlünden yazan sensin fermanı
Çıkart sarı tütünü üst üstüne yak artık
Bundan sonra uzaktan eller gibi bak artık


S. SAMYELİ