SEN DÜŞÜNCE AKLIMA

Gözlerin gelirdi aklıma .
Sonra darmadağın olan saçların.
O zaman ki hallerimizi düşünüp güldüm içimden.
Sonra takıldı senli olan ne varsa aklıma.
Türlü türlü hallerini düşünüp durdum.
Aklıma hükmedemeyişim.
Sorularla dolu birçok şey cevapsız.
Cevaplarsa ya anlamsız ya sıradan.
Daha kaç parçaya bölünür ki duygularım.
Alıştım alıştım kırılıp dağılmalara alıştım.
Sonra durulmalara.
Şimdi yine düştün aklıma.
Dudaklarında o meşhur gülümseme.
Gözlerindeyse meçhul derinlik.
Hasret ve özlemin tek adresiymişsin gibi.
Ne gidebildin benden ne aklımdan kova bildim seni.
Velhasıl olamadık işte.
Bilmem kaç parçaya bölünmüşüz.
Farkında olamadan.
Olur olmaz zamanlarda düşüyorsun aklıma.
Önce gülüyorum sonra özlüyorum.
Kırılıp bölünüyorum cam parçaları gibi.
Darmadağın oluyorum.
Sen gelince aklıma.
İşte öyle bir haldeyim.
Ne senle ne sensiz olamadı.

Mehmet DEMİR sk.
16.10.2016 Ankara