Bu kadar çok karışmışken her şeyler birbirlerine
Dün sizi arandım kelimeler ve hecelerde
Yüreğimden sevgimi fısıldamak istedim
Her nefeste bir şey olacak diye umutlandım
Lakin siz yoktunuz cümlem düştü fikrim şaştı

O kadar bi çareyim ki şimdi bilemezsiniz
Ne yapacağımı nasıl edeceğimi bilemeden
Korkularımı saklayarak koltuk altlarıma
Kuyruğumu kıstırıp sıvışmak istercesine
Köşe bucak kuytularda dolaşıyorum

İnanın yönümü bulacak bir rehberim yok
Vay geldi halime deyip dizlerimi dövüyorum
Gözyaşım ve avazım çıktığı kadar sesim yankılanıyor
Ara sokakların çıkmazlarında kayboluyorum
Karma karışık düşüncelerde umutlarım yeşeriyor

Neredesin yönüme yön elime el olacak düş
Gece misin gündüz mü gönlümün ovalarında dolaşan
Belki çare değiliz ne sen bana ne ben sana ama..
Yine de yalvarıyorum hadi gel ara bul beni
Haykırışlarım anlamsız kalmasın

14-10-2016

cemal karsavran