Adı konulmamış dünyalara düştük
Birbirimizden arta kalanımızı
Adlandıramadık
Henüz yaşanmaya başlanmamış
Tüm zamanlara mülteci
bir ayrılık susuyor aramızda
O konuşsa da
Biz sussak artık
Kederli bir cümlede de olsa
Bir adımız olsa
Yeni acilarla boyle tanissak
Bir daha rastlamasak böyle
Adsız kahramanlıklara...
Unutulsak...

öğrendiğim ilk şarkıda dudak
ilk göz okuduğum kitapta
çamurlu okul yollarında salep güğümü
Sisli kıyılara sığınmış tekne
Ölüsü
Ucu kırık kurşun kalem
Astarı sökük ceketimin iç cebinde unuttuğum
Agacın altına gömdüğüm
Serçe sürüsü...
Sayrılı o soğukta
Gitmistin böyle...
Bendeki mutsuzluktan
Kendindeki mutsuzluğa...

hiçbir düşünce böyle ses vermezdi
içindeki dünyanın sağır kapılarına
Bütün şehirlerin arasında bir yerde
Gri ve sabaha zeytin ekmekli
Annesiz
Pazar sersemlerine imrenerek
Adını giz bilmiş ezik
Tüm şehirlerin arasında
Ama hiçbir yere gidemeyecek...





kağan işçen...