O sevdanın samimi bir yarası var
Yarım bırakılmış bir şiir,yitik bir aydınlık
Elimizden kayan bir çiçek
Gönle iliklenmiş bir sevgili
Ne ileri ne geri...

Gece yatmış dört duvarına
Çoktan derinliğini unuttu deniz
Cansız taştan ağır yerden
Gönlüme attığın düğümler
Bu neyin darbesi
Neyin habercisi

En inceldiği yerden yakalandım
Bekledi toprağı bahar, dağları kar
Sudan su,atesten ateş
Daha sancısı başlamadan
Bileklerimden aşağısı donmuştu.
Sokağın tam ortasında
Iste orada bir çocuk seni bekler
Bir ağıt tutturur bütün bağ,
Gecikmiş bir bahar...
Kurşun gibi ağır
Bir gözyaşı matemi

Vurgun yemiş tam alnından saatler
Gök gelir yer gider çözülür dizlerim
Saçlarından yakalanmış bir yel
Kaybolan bir yamaç
Ve damlasını arayan bir nehir
Parmaklarımın ucunda adın geçer
Ağır bir nöbet alır başını gider

Devrilir başı devrilir dağların
Daha da mı uzakta
Sonun başlangıcında
Yerim hazır
Bugun yarın giderim