3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
788
Okunma
Kör bir düşte daha
dip sancısını yaşıyorum
adam boyu yalnızlığın
Ketum ve kâhin imgeler
fayda etmiyor hicivlerime
Sorduklarında
yalnızlığın başkentini
yüreğim demekten
alamıyorum kendimi
Bir sigara külüm oluyor
bir kadeh, bir yalnızlık
anadan üryan
Düşler ise asil değil korkak
zordan öte imkânsız
böyle bir rüştü ispatlamak
Oysa, her an sır bellerim
sükûtun hicap yüklü sabrını
Kifayetsiz bir ışıktan, defolu bir buluttan
sır değil ser dahi vermem
yırtık nüanslarıma
Çünkü daha dün geçti
bir bulut üstümden
sonra ekim çaldı kapımı
siyaha kapanan yüzüyle
Ağlayan nidasını duydum yıldızların
duaya açılmış ellerle
susturdum çığlıklarımı
örttüm üstünü vedaların
kül renginde güllerle…
Müşteba Güneş
5.0
100% (2)
Cevap Yaz