En sevdiğim kuşlar gökyüzünde bugün
Rüzgar tam kıvamında yanaklarımı okşarken
Benden de ihtiyar bi söğütün gölgesine
Uzanmışım sere serpe
Nihayet yorgunluğum sıyrılıyor iliklerimden
Senden daha gencim be söğüt dede
Senden daha gencim
Derken,
Tanıdığım, tanımadığım
Ne çok insan beliriyor yanımda
Hazır olda,
Saygı duruşunda
Hepsinin elinde taze papatyalar
Yakalarında suretim
Ve ben yine gülerken vermişim son pozumu
Ne çok insan güldürdüm yanı başımda
Biliyorsundur, değil mi

Sana emanet ederken yokluğumu
Hepsinin dilinde aynı türkü
Meğer nasıl da sahiplenmişler varlığımın son demini

Bugün gökkuşağı meleklerin armağanı bana
Kuşlar benim için kanatlandı
Dua benim için
Türkü benim için
Gözyaşı, ağıt, tebessüm benim için
Gördüğüm, duyduğum ne varsa
Yalnız benim için bu uğurlama.

Apayrı bir şehre
Keşfedilmemiş iklimin rüzgarına dönerken yüzümü
Gökkuşağını boynuma dolayıp
Yükümü ardımda bırakıyorum
Kendimden ibaretken ne kadar da hafifim
Adımlarım nasıl da uzuyor
Meğer ne kadar uzunmuş saçlarım
Yel değdiğinde anlıyorum.

İlk kez Canım üzüm çekiyor.
Hiç de sevmezdim oysa.
Çocukluğumun geçtiği bahçeden
Bana bir salkım üzüm ver Tanrım.
Söz, gökkuşağından taç yapacağım sana.

Kaç avuç dolusu yakarışla geldim
İyi bak bana tanrım,
İyi bak bundan sonra
sana emanetim.

Hüseyin Gökmen
01.10.206
23:45