İçimde arayıp bulamadığım;
Yonca’yı sorguluyorum..?

Dirhem dirhem tenimin her parçasını çürütmek,

Kanatmak geliyor içimden,

Yapamıyorum...



"Ten candan, canda tenden gizli kapaklı değilmiş"

Bunu ben değil Mevlâna söylemiş.



Düşünüyorum onca teni kucaklayan elleri

Birbirine karışmış kokuların, gecelerinde

Hiç yalnız kalamayan kadınları

Islak ter kokan gri çarşafların

Sabahlarında rimeli akmış gözleri...



Yıkanmak için bekleyen çamaşırları

Ve..yine içimdeki yoncayı sorguluyorum..?



Bir ses; _yonca kırlarda olur

Papatyaların arasında gizlenir

Bir el arar bulur, koparır onu,

Adı _yosma olur diyor

Ve..içimde onuda sorguluyorum...



Yalnızlığımı, kirlenmeyen çarşafımı

Aynaya bakıyorum;rimelim akmamış, akan hep gözyaşımmış



Tenim terlememiş, bedenim beni sorgulamasına izin vermeden

Sıcak, kaynayan duşun altına giriveriyorum

Tenim yanıyor, buhar buhar uçuyorum

Uçmanın taaa uçumuna...



Tenim, yosmlığım bir yerlerde gizlenmiş

Ne keşfetmişim, ne de keşfedilmişim...



Keşifsiz geceler, beyaz çarşaflarda

Haybeye konaklamış

Ücretsiz, suradan, ekonomik, anti_sevgisizlik..

Ben yosma olamadığım gecelerime acırken,

Sabahlar inatla göz kırpıyor...



Günaydınlar olsun! <Hamdü semâlar> olsun

Yosmasız günlerin yoldaşın olsun...



Sizinde canınız sağ olsun diyor,

Gülümsüyor, kahkaha atıyorum

Ve..komşularıma inat tüm,

Havluları balkona asıyorum

Kirlenmeyen çarşafları yıkıyor, yıkıyorum...



Anlıyorum ki, içimdeki yonca dilsiz, sağır ve kör odalarda

Koparıldığı gün kuruyuvermiş...