bazen sahnenin dışına çıkasım geliyor.
"OYNAMIYORUM, BEN!"
diye haykırıp



çıkasım geliyor bazen,
sahnenin DIŞINA DIŞINA..



dargınım,
diyesim geliyor.
kırgınım
vurgunum
durgunum
yorgunum, diyesilerim..




kah..



neden?



sorasım..




dağı taşı yolasım..


gözlerimi tam dalacakken
açmasam..

AÇMASAAM
açmasam..



sesinde bana bi köşe ayır;
şömine önü mavi küçük bi minder bile olabilir.
kıvrılırım.
uyurum.
unuturum, argınlığımı.




işte
yine az önceydi;
çok yükseklerindeydim alçalıklarımın.

çatık kaşlı bi saksafon kadısı dolaştı saç tellerimde.
utanmadan birazını yurtlarından ayırdı,

renk çaldı
azından da.

sus/madı; yazdı çizdi bozdu.
depremölçer gibi
zik zaklarla dolu beynim.



bilmiyorum.
Ben, Bilmem.
anlatamam
öğretemem
durduramam
susturamam,
ben.

mizacım değil.


ben anlatamam.


komik değil
ve hoş değil,
bir
şer
hiç.


almayım;
bende aptallık yapıyo hayat.


sesinde bana bi köşe ayır..