Dökülür penceremden ay ışığı
Geceye göz kırparak uzaktan
Denizin mavi derinliklerine,

Yitik sevdalar buharlaşıyor
Dağların siluetlerinden, hiç bir iz bırakmadan.
Hicrana yazılmış sevda güfteleri yükseliyor.
Sahildeki, ahşap tabureli otantik kahveden,

Ayaklarını yerden kesiyor insanın
Kanatlandırıp gezdiriyor, bulutlar arasında
Islatıyor yanaklarını,
Sevdalılardan süzülen gözyaşlarının damlaları

Eritiyor vücudunun her zerresini
Şebnem yapıp savuruyor
Goncanın hasretle bekleyen yaprağına
Ve hala
Dökülür penceremden ay ışığı,

Bu gidişlerin dönüşü yok
Zira rötarı olmaz zaman çarkının,
Kâinat kitabının mürekkebini kullanandır,
Dünyayı da ayakta tutan
Onsuz her şey harabe viran
Sarar kalpleri Feryad-ı figan

O ceylan bakışlı sevda
O söylenmeyi bekleyen dua yar dudağında,
O açmayı bekleyen tomurcuk gül dalında.
O sürülmeyi bekleyen sefa
Cennet bağında.

O ceylan bakışlı sevda.
Yürekleri yakan sevda
Ürkek çekingen bakışlı sevda