yıkılmış bir öfkeyim ben
yalnızlığın en karanlığında kalmış
ve dudaklarım kurumuş bir çöl
ellerim volkan ağzı bir ateş
yüreğimle yağmur döküyorum
tenim sen gibi koksun diye

bu şehirde
yaşamaktan başka her şey var
ve ben kaçak çay kokuyorum
hayallerim yasa dışı
ve illegal bir aşk sevdasında
gözlerimden yaşlar döküyorum
ve parmak uçlarıma
uykusuz gecelerin sensizliği çöküyor
sonra kirpik uçlarımdan vuruluyorum

susamışım
yokluğuna
sessizliğine
kimsesizliğime
en çokta özlemeten susamışım
gözlerinden kirpiklerinden dudağından
kana kana öpmek vardı şimdi
nasılda susuzluğumu giderirdi bir bilsen

hadi sevgilim
düş yollara
bir şiirde karşılaşalım
kalbim yerinden çıksın
sen karşımda durduğun vakit
gülüşüne dokunmak vardı şimdi
öyle paldır küldür
bir çocuğun sevinçlerinde karşılaşır gibi
bir denizin ortasında denize adını yazmak gibi
ve bir sürgünde yurduna mülteci kalmak gibi

hadi sevgilim
düş yollara
bir şiirde karşılaşalım

ibrahim dalkılıç

25/09/2016
21:45 izmir