merhaba dedim ürkekçe
fotoğrafta ki küçük kıza
merhaba diye cevap verdi aynı ürkeklikle bana
öyle yabancı geldik ki birbirimize
hani ben onu sokakta oyun oynarken görsem tanımam
ben senim dedim yani sende ben
şaşırdı.
şaşırma dedim,yıllar çabuk geçti büyüdün.
düşündüm,
ne söyleyeceğimi bilemedim
yarınlardan haber mi versem dedim
vazgeçtim..
yani ne deseydim
yıllar geçtikçe,dünyada insanlarda daha da kötü mü oldular
öyle deseydim de şimdiden mi kırsaydım
tazecik umut filizlerini,kıyamadım....
çocukluğunu yaşa dedim sadece
çok oyun oyna
sevmiyorum deme
doya doya çikolata ye
çok uyu
sonra fırsat bulamazsın belki dilediğince uyumaya
hep güzel rüyalar gör,kabuslarla işin ne
elbiselerin pembe olsun,birde beyaz
siyah çok giyeceksin nasıl olsa
beyazı da belki taa mezarda
ölümü hatırlatıp korkutmayım seni
istemediğin kadar çok yaşayacaksın meraklanma
büyümek isteme de öyle hemen
keşke hep çocuk kalsaydım dersin bak sonra
babamla,annemle,kardeşlerimle çok vakit geçir
ararsın da bulamazsın sonra onları yanında
arkadaşlarına küsme,
seni saklambaçta çabuk buldular diye
her şeye de ağlama
ne olmuş sanki kardeşin bebeğinin saçını çekmişse kavgada
köpeklerden korkma
inan insanlardan daha zararsız onlar
bunların hiç biri sebep değil ağlamana
daha ne sebepler var hayatta ağlamak için
keşke hiç tanışmasan onlarla
sen sormadan ben söyleyim okulu seveceksin her zaman
daha konuşacak çok şey var ama
malum büyüğüm ben hiç vaktim yok benim zamanım kısa
şimdi gitmeliyim.....




şöyle uzun uzun baktım son kez ona
bir benzerlik aradım ikimiz arasında
sadece hayallerimiz değişmemişti
kalbimizde ki sonsuz mavilikle birlikte
bir de kocaman gözlerimizde ki çocuksu bakışlarımız..
şöyle son kez uzun uzun baktım ona bir daha
laf aramızda acıdım,umut yüklü küçük polyana ya
yazık büyüyecek çok yakında......







emine rezzan sipahi