Sevda ırmağına epey nazlandım.
Boşa geze geze, yoruldum artık.
Hüzün deniziyle varıp sözlendim,
Acı yüze yüze yoruldum artık.


Gönlüme bağlanmış, aldığım ahlar,
Yoluma kurulmuş pusu tezgahlar.
Acılar her gece ben de sabahlar.
Derdi büze büze yoruldum artık.


Dolanır dururum ben şehir, şehir.
Özlem akıttığım gözlerim nehir,
Kimbilir dermanım, kaç damla zehir,
Candan beze beze yoruldum artık.


Vuslat yakın denmez, özlem dolana,
Kim, söz dinletir ki, âşık olana.
Divaneyim diye saç-baş yolana.
Çare yaza yaza yoruldum artık.


Gönlüm çiçek olsa, tek sende açar.
Susayan yüreğim, hasretten kaçar.
Birisi, bu gönlüm hep sana naçar.
Sabır dize dize yoruldum artık.





zekeriya duman




Herkese duyarlı olmak nazarım
Evdeki hesaba uymaz pazarım
Kendi ellerimle kendi mezarım
Artık kaza kaza yoruldum artık......Murat Gökçe Karsî