SEVİYORUM HÂLÂ SENİ

Zeynebimin gözü elâ,
Şu başıma sardı bela.
Demesem mi, bundan sonra!
’Seviyorum hâlâ seni.’

Bunca cefa, bunca çile,
Çekiyorum, bile bile.
Dayanılmaz elâ göze,
Seviyorum hâlâ seni.

Neler çektim, neler bilmez,
Elâ gözü, neden görmez?
Sanmam olsun bunda garez,
Seviyorum hâlâ seni.

Birgün olsun, şaşırıp da,
Dilin gelmez doğru söze.
Duymak ister, gönül işte!
’Seviyorum hâlâ seni’

Sanki benim gülüm var da,
Hiç bülbül mü kondu ona?
Bekliyorum, boşuna da,
Seviyorum hâlâ seni.

Yılların o darbesinden,
Çok yoruldum bittim, tezden.
Demesem mi artık kâlpten?
’Seviyorum hâlâ seni’

Ne ağlarım, ne gülerim,
Buna yaşamak mı derim.
Bundan sonra Allah kerim,
Seviyorum hâlâ seni.

Akşam olur, güneş batar,
Dertlerim koynumda yatar.
Aman ne zor, artık yeter!
Seviyorum hâlâ seni.

Aşık olmam ki bir daha,
Zaten seni sevmem hata.
Ama, dilim söyle başka,
Seviyorum hâlâ seni.

Sitemlerle geçtim ömrüm,
İnsafa gel, birgün gülüm!
Eğer çekiyorsam zulüm,
Seviyorum hâlâ seni.

Benim halim dünden beter,
Neler çetim, artık yeter!
Birgün öldürürse kader,
Seviyorum hâlâ seni.

Elâ gözlüm, duy ki beni!
Ne desem de, sana yeri.
Bundan sonra görmesem de,
Seviyorum hâlâ seni.

16.09.2016

BEN BİLMEM