Göz yaşım, sigaramın külüne meze,
Bir göz odam, sarı sönük umutlarım.
Sararmış tırnaklarım, darmadağın saçlarım,
Yokluk, derin bir yokluk, içten içe yalnlızlık.

Yıkılmış, harman sarısı ahşaptan umutlarım,
Küsmüş mavi pancurlarım, verandası hayatsız.
Ve şimdi sessiz, öfkesiz, bir o kadar bensiz,
Bahçede korkuluk suretim, kargalar arkadaşım.

Hoş geldin yalnlızlığım, hoş geldin bana,
Kalabalığımı götüren misafirim, hoş geldin.
Sahi bir senmisin gülümseyen, bana kalan,
Habersizce, umutlarımı benden çalan.

Gri bir gülümseme, ne oldu’ki renkler,
Bahçemde çiçeklerim, soldu mor menekşeler.
Git hadi git desem, gitmezsin de şimdi sen,
Kalk gidelim hadi, hoş geldin yalnlızlığım, hoş geldin sen....

Halil İbrahim KOÇ