Yağmurdan göçerde doluya konarsın
Su yokuşa yönelir testine dolmaz
Bıldır ayazda kalıp bu yıl donarsın
Merak edip derdini soranın olmaz

Çekilip gölgeye nefsinden korunsan
Aç susuz çilehanelerde barınsan
Kuyuya girip Yusuf gibi arınsan
Zalim için pul kadar oranın olmaz

Hep yek çıkadursun feleğin zarından
Ne bugünden tat kalır nede yarından
Derman niyetiyle hasret pınarından
İçtiğin suyu hayra yoranın olmaz

Yağmur beklediğin bulut çamur döker
Sevda ektiğin topraktan köde söker
Bağları kopartılan dizlerin çöker
Dostum diye yanında duranın olmaz

Sırtında ki terlerini asta gör tele
Tek kurumasın diye verirler sele
Bir yuvayı yapmaya niyetlen hele
Yıkacak bulunur da, kuranın olmaz

Her şafakla yükselip gurupla batsan
Şu yakamoz tozundan denize atsan
Mermer döşemelere uzanıp yatsan
Altına bir kat döşek serenin olmaz

Bir gönül ipine kırk sevda bağlarsın
Bigane yurtlarda yüreğini dağlarsın
Göz ayazmalarında dolup çağlarsın
Yüzünde ki yaşları derenin olmaz

Paslı bir sevda kurşunuyla teklersin
Ahir ömrüne son bir soluk eklersin
Soğuk musalla taşlarında beklersin
Ardından bir selanı verenin olmaz

Melankolik dert ile candan bezersin
Kaç ufuktan aşıp kaç diyar gezersin
Yetmiş ottan bir umut diye ezersin
Derdine derman diye sürrenin olmaz

Bilmem şu felekte ki nasıl bir gurur
Kapıdan kovarsın bacadan buyurur
Her gönül sofrasında nefis doyurur
Ömrünü tüketir de görenin olmaz

Cahit KARAKOÇ (EFKARİ)
09.09.2016