Ay ışığı, mehtap
Karanlık kaldırımdaki gölgem
Yere baktım surlarım bitik, kalelerim düşük, çok viraneyim, çok harap…
Ya gölgem çok sessiz ya da ben suskunum
Ne o benle ne de ben onla muhatap…

Kaldırım taşlarına yağmur yağmış
Tıpkı gözlerim gibi
Islak…
Duvarlardaki saçma seni seviyorum yazıları
Kim derdi ki ben de anlam bulacak…

Aksi gibi saçlarım çok salık
Salmışım sanki bu aralar…
Keşke kapansa keşke kapansa
Şu bakkalın kepenkleri gibi
İçimdeki yaralar…

Şurada duran kedi gibi
Çok kirli üstüm…
Niye biliyor musun ?
Bu benim bu yollarda kaçıncı düşüşüm…

Kalktım yine
Koştum yosun kokan sahile…
Gemilerim var benim hep demirli ah ile
Her gün geçerim bu sokaklardan
Kah düşer kah kalkarım
Ama dalgalarda umutlarım…
Masmavi..
Saldım iplerimi
Gölgemi kovdum…
Ay ışığı mehtap
Akıntındayım…
Bekle beni…
Yolculuğum sana gözlerindeki koyu maviliğe..
Tek limanımsın
Sen…

Tek umudum…
Mutluluğum…