1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1569
Okunma
Öğretmen olmak
sabah girdiğinde bahçeye
çocuklar sarınca etrafını
unutuyorsun bütün dertlerini
düşünsene hepsi ilgi istiyor
isimlerini öğrenmeni istiyorlar
senden bir şeyler bekliyorlar
bir çiçek sana bir teneffüste defalarca
yaklaşıyor
ve sürekli bir şeyler söylüyor
onun için sadece sen varsın o an
her ne kadar bazen
kızsan da kırılsan da
çiçeğin kokusuna dayanamayıp affediyorsun onu
kin tutamıyorsun içinde
nefret edemiyorsun
her sabah daha çok bağışlayıcı oluyorsun
bahar güneşi olup
can veriyorsun çiçeklere,
eritiyorsun
asık suratlı buzları
masum bir ”günaydın öğretmenim” sesinde…
13.12.2010
5.0
100% (3)
Cevap Yaz