Her güzel şey gibi sen de gideceksin
bitişlerin hüznünü bırakıp avuçlarımızda
Güzelim yazı bitiren sen olsan da
senin de ayrı bir yerin var
yere göğe koyamadığımız hüznün
ve bütün hüznüne rağmen rengarenk yüzün
ne güzeldir seni uyurken sevmek
hapsetmek kollarımızın arasında
sana bakmak seni sevmek uykunda
senin gelişin aşklara elvedaysa
yine de eylül sımsıkı sarılmaksa sevdalara
ne yazdan geçilir ne senden
ne yardan geçilir ne serden
ben ezelden tutkunum senin renklerine
bahçelerde şöyle bir esip geçmene
bıraktığın yazın son güllerine lafım yok
şiirlerden hasır gibi örülmüş bir tuvale
sarışın bir eylül resmetmenin derdindeyim
her yıl buluştuğun o hazan adlı sevgilinle
gelecek yıl bir daha uğra buralara unutma
darılmış da ayrılmış gibi değil eylül
inadına yeni tanışmış gibi yapalım
solgun yanaklarından buseler bırak
her yıl bu günü
seninle birlikte kutlayalım

Yüksel Nimet Apel

Bu şiirin hikayesi
ah eylül yazmayacaktım ama bilsen bu yıl
neler oldu neler
bir bilsen dünyanın çivisi çıktı sanki
ama bilme daha iyi bilme
yer yerinden oynadı dünya infilak etti
bir top ateşken döndü küle

bak şu uçuşanlar dünyanın kalan külleri
artık fayda etmez ne yaz gülleri ne güz gülleri

kimsenin eli varmaz şiir yazmaya beste yapmaya
bir daha görmek mümkün mü ki
yeni bir yıl huzur mutluluk
sevgililer günü
yel kaldı mı ki ay kalsın
ah eylül yaşam bitti
az daha unutuyordum
çılgınlık bu dünya çıldırdı
tatlı sert kavgalarla
bozulmazdı dostluklar
bu yıl şairler de öldü yazarlar da
ölen ölene bilmem ben kalır mıyım
gelcek yıla
arada bir sıkışıyor da kalbim

Yüksel Nimet Apel