_ İçimdeki Dem _

Sabahın beşiydi,
Tan yeri ağarmış,
Güneşin,geçişiydi,
Gölgeler arasında.
Sokaklar,bom boştu,
Kimsecikler yoktu.
Bakındım durdum sağıma soluma.
Bir ben,birde içimdeki ayrılık ateşi vardı.
Birden içim doluk,doluksu oldu,hüzünlendim.
Çocukluğumda bırakmıştım,içimdeki neşeyi..

Hani bir ukte kalır’ya,insanın içinde,
Sana sensiz bırakılan yılların,uçuuup gider ya.
İşte onu,çocukluğunu,anılarda kalan,yeri ararsın,ya
Geçmişten bu güne, o; izleri aramıştım
Yıkık göçük,bir köy kahvesinde.!

Yoktu hiç bir şey yerli yerinde,
Ne babam,
Ne dedem,
Ne’de akranları vardı.!
Bulamazsın,bulamazsın,artık,o; kaybolan yıllarını.
Bulsaydım içecektim,içecektim yarım yamalak,ta olsa,
Billûr sıcaklığında,bir köy çayını babam’dan..
Çay tabağından,yoksulluğa ikram edilen,nimeti..

Ooooy anam,oooy babam,
Vaay köyüm,vaay bana..
Vaaaay bana,vaaaylar bana
Aaahh bana,aaahlar bana..
Geçmiş anılar,da,gelecek,yarınlarda’mı kalacaktı.!

28 Ağustos 2015
Şiir Resul Civcik