Ve biz ölmeyi ne bilirdik
Daha ağzımız süt kokarken
Kırılan topacımızaydı bildiğimiz tek nefret
Ne bilirdik
Öldüğünde ilk beslediğimiz kuşumuz/ ağlamıştık ya hani!
Sahi
Biz ölümü ne bilirdik…

Bir iblis düşmeden önce önümüze
Almadan aklımızı ve de karartmadan günümüzü..

Şimdi bir kırbaç darbesidir istiklal!
Kesik bir baştır
Taştır – kırıktır – camdır
En önemlisi can’dır/kınalı bir kuzunun…

Öfkeli bir savaşın
Aklı alınmış bir yan’ın
Aslan postlu çakalın
Boş mermi kovanıdır

Vurun hadi!
Daha hızlı vurun..
Köpük çıkan ağzınızla küfür besteleri ile
Daha hızlı vurun

Bir iblisin tragedyasıdır bu
Bir caninin ölüm provası
İşte bu yüzden ey insanlık
N’olur daha hızlı vurun

Daha dün sıçtığınız donunuzun kokusuna
Çaresizliğinizin sesini katarak
Güçsüzlüğe kaldırılmış başla
Açlıktan kokmuş nefesinizle vurun
Bir arsızın tragedyasıdır bu
Küçük bir oğlan çocuğunun yasıdır
Anaların ciğer yarasıdır…
Rolünü iyi ezberle ey insanlık!
Bittiğinde bu oyun
Ne bacak aran kalacak kadın
Ne çok övündüğün organın adam
Olmayanı korumak aşkına
Daha hızlı vurun….


Filiz punar