bunu iyiliğine tatlı ve sert bir ihtar say ki
illa ki
dönek ve aptal bir beyin var
içinde ki bu işin
o kaybettirmiştir aramızda ki
muhkem bağlarını
ve peşin peşinde elbette ödeyecek günahlarını

suç sabit olduğunda sakın ha hiç bakma yüzüme
yoldan çıkan ayaklarını sok esas duruşuna
mahcup çakılı kal hatalarının ağırlığıyla
sakın ha gaz serpmeyesin közüme
aptaldı say
saftirik bu yüreği hiç acımadan sen ettin ya pay
ölene dek o kara vicdanınla kıvranacaksın
o kıpkızıl gözlerle
hala daha kanımda dolaşıyor akıttığın zehirlerin

hiç bir vicdan onca emek ve yılı boşa saymazdı
hatırı olan bir şeyler elbette ki içinde vardı

oynadığın bu oyunlar bize kefen olmasın sakın
bir gece aniden doğan kinin acısında
ruhsuz bir bilincin şapşallığı vardı suratında
hatalarını üst üste topladığında
zaten iplerin boynumu hunharca sıkmıştı
bu yüce hikmetin bir şaşırtmasıydı
bir yalancının oyunlarına beni kurban etmemek için
bir kasırgaydı bu yüreği bir delişte geçti
yürek koptuğunda her an ölüme kaçıştı onca dua
gün ağarırken secdem den de sakın alma beddua
kendime gelişim
bomboş bir ruh hali ile dünyamda ki son nefesti
o seninle aldığım

sürüneceksin her an bir başka köşede
dar sokaklardan çıkamayacaksın geniş caddelere
çöküşte kalacaksın feryat ederek kaldırımlarda
duvarlarında izlerin kalacak eyvahlar da
ve kızıl kana bulanmış bir hain gibi kararacaksın
vah ki vah gülüm
bu düşüşün sonu ta esfel-i safilin
daha da aşağısı yok ki bunun
o hanım hanımcık halin
ne çabuk da şirret bir kişiliğe büründün

azap olursan ol ne olur ki
zaten illa ki Azrail’im olacaksın eninde sonunda
işin sonu ölüm olduktan sonra
bu kafir mi kafir dünyada
sağlık olsun cana senin gibiler çok nasılsa
elbet bakarız gönlün bir icabına
parçalandı ya bu gönlümün kafesi
illaki de çok hakkım var senin üzerinde
var olmasına varda
inan ki hala daha da
sana helal etmedim vesilemle alabildiğin nefesi…


(17.08.2016) AZAP…