Ne zor imiş arkadaş, ayrılığın acısı
Yüreğime işliyor, nakış gibi sancısı


Çaresi bulunmazmış, böyle derde düşene
Yüzünü güldürmezmiş, kaderine küsene


Anılara daldıkça, çıkılmıyor derinden
Maziye gömülmüyor, oynadıkça yerinden


Tattırıyor yüreğe bin beterle cefayı
Görmez olur gözlerim, sürülecek sefayı


Katrandan daha kara, kahrolası şu bahtım
Çaresizlik içinde, kitlenir gönül tahtım


Yağmurlarım yağdıkça, hışkırır akan selim
İliğimi üşütür, poyrazla esen yelim


Alnımdaki yazının, izleri silinmiyor
Canından değerliyken, kıymetin bilinmiyor


Giydim ateşten gömlek, tüm vücudumu yakar
Elinden bir şey gelmez, hep uzağımdan bakar


Zaman ilaç olmuyor, sinemdeki yaraya
Gündüzler bulanırken, zifir gibi karaya


Ne önemi var artık, hayatımda sen yoksan
Zaten yarım kalmışım, bir tarafım hep noksan


Sitemli sözlerime, takılıp kalma sakın
Ayrılığın acısı, bana ölümden yakın


Nesrin ÖNEM
16 08 2016