yokluğunda sınadım kendimi.
alışırım belki diye
istemesem de denedim.
olmayışın anlamsızlaştırdı her şeyi.
varlığını bile bile nasıl atarım içimden.
deli bir rüzgar misaliyim şimdi.
esip dururum sensiz.
belki bir esinti getirir kokunu kim bilir.
uçurumun kıyısındayken.
çıldırmış gibi içimde sana hasretim.
nerelerdeyim nasılım bilemiyorum.
bir nefes kadar zamanım var sanki
oda bitti bitecek.
hangi bilinmezde susacak bu ateş.
nasıl dinecek içimdeki sızı.
susmakmıydı çare sence
yoksa konuşmak mıydı.
son ana kadar beklemek mi.
şimdi gözlerim dalgın.
dilim lal.
içimde yanan bir ateş.
susuyorum zaten senden bu yana.
içimdeki yangın sönünce savrulurup giderim bilinmeze.
hadi de bana hala sükut
bekleyeceğim uçurumun kıyısında.
ya tutacaksın bu eli
ya da bırakacaksın ellerinle karanlığa..
sonsuz suskunluğa.

Mehmet DEMİR sk.
14.08.2016 Ankara