1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
617
Okunma
Yirmi yıldır ayrılık sinmiş içime anne
Çantamda tüm dünyamla evinden ayrılmıştım
Yirmi yılda biraz ak düşmüş saçıma anne
Artık ben de garipler safından sayılmışım
Bilmezsin belki benim mahpus hicranlarımı
Haylazlık payesinde ben kendimi aşmışım
Parkam ince ,şapkasız ,soğuk akşamlarımı
Sensizlik kentlerinde avare dolaşmışım
Bir telefon vuslatı kaç günlerce bekledin
Sadece bir dakika sesimi dermek için
Kaç yüz damla gözyaşı benim için sakladın
Üşüdüğümde beni hayalen sarmak için
Artık çocuk değilim hüznü maskeliyorum
Her iç yangınım beni belki azat ediyor
Günler geçtikçe anne sen yöne geliyorum
Özlem tohumlarımı hicret hasat ediyor
Öpeyim ellerini ülkelerce uzaktan
Bahçede son karanfil seni özlerken solsun
Bu diyar-ı gurbette emir gelirse Haktan
Beş vakit duaların benim ardımda olsun
5.0
100% (3)