Keyif masama işgal ediyor duygularım
Ben yaşıyorum
Ben hissediyorum
Zaman yavaş yavaş ilerlemekte
Saat kaç neredesin nerede diyen bir ses yok
Yarına öyle bir umut bağladım ki sormayın
On numara saçaklı havalanmış toprak su gibi

(Devrim hocam pencerede yakmış tütünü)

Cemal ağabeyim de geldi şu an keyfe adapte oldum
Masada bir tespih bir çakmak iki kül tablası külleşiyoruz
Bir şekerlik iki boş çay bardağı bir telefon cepten cıkan
Bir de üstünde yirmi iki yazan yapay çiçek
Güle benziyor ama bir dalda moru alı derken
Sanırım aşılanmış hali var kül demeye korkuyorum
Gülleri bu hale sokan zihniyet ta kendisi derken
Çalıyor telefon alo ile kopar kıyamet
Keyif demiştim keyif mi kaldı
Kaldı mı be arkadaş.

Turgutlar da inek ölmüş yine
Salgın bir hastalık
Ya benim develerime bulaşırsa
O zaman biz de yandık