0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
672
Okunma
Kiracın gibiydin yıllardır kalbinde tek çivi çakamadım
Sen bir deniz gibiydin bense taş battıkça battım çıkamadım
Yeri geldi yosun tuttum yeri geldi amansızca atıldım
Ama hiç toparlanamadım her defasında dibe çakıldım
İçim dışım birdi benim bürünmüştüm bir kere karanlığa
Yıllar geçsede aradan henüz çıkamadımki aydınlığa
Ne olurdu birde sen çekmeseydin keşke beni bataklığa
Seninleyken bir bütünüm ben ne gerek vardı bu ayrılığa
Mustafa Ermişcan