Gözleri muhannet, kirpiği okmuş,
Yay diye gerdiği, gaşımış meğer.
Bağrında vefanın, zerresi yokmuş,
Solunda atanı, daşımış meğer.

Bağlayıp dilimi, elim, kolumu,
Harami gözleri, kesti yolumu.
Reva gördü bana, kahbe ölümü,
Zalimler yurdunda, başımış meğer.

Ecelim oldu da, düştü peşime,
Zehir kattı, ekmeğime, aşıma.
Ne belalar sardı, garip başıma,
Gördüğüm korkulu, düşümüş meğer

Yitirdim kendimi, yitirdim seri,
Bir zifiri duman, sardı her yeri.
Ayrıldı bedenden, tırnakla deri,
Canıma taktığı, dişimiş meğer..

Başıma baykuşlar, tünedi benim,
Halimi sarhoşlar, kınadı benim,
Derdimi tabipler, onadı benim,
Aldığım nefesim, boşumuş meğer.

Ayaz vurdu, bahçam ile bağımı,
Yerle yeksan etti, gönül dağımı,
Hazana döndürdü, gençlik çağımı,
Mevsimi boranmış, gışımış meğer
Zalimler yurdunda, başımış meğer

Şefika TÜRK Bağrıyanık
06-06-2016
Burdur
Büyük usta Neşat Ertaşın muhteşem türküsünden etkilenerek yazdığım bir şiir ( nazire olarakta düşünülebilir)