ANLADIM’Kİ

Acının bataklığında
Bir duanın dalına tutunuyorum
Dudaklarımın ucunda karanlığa sinmiş kelimeler
Kaç nöbetçi sabahları bekledi kimbilir
Bir gülüş uzanıyor ayın ardından
Yıldız ’mı yoksa bir düş’mü ayırt edemiyorum
Sanki biraz sana benziyor gibi
Temmuz’un sıcağında
Bu neyin ayazı böyle içimde anlayamadım gitti hala
Bir yalnızlığın dolaştığı ev ne kadar ısınabilir’ki
Vay’ki vay halime
Var git hüzün var git başımdam
Biraz’da gecenin bir vaktinde başka kapıları çal

Anladım’ki insan
Helal sütlerle emzirilmiş bir ömrü isterken helal’in saydığından
Demekki gözü kör oluyormuş insan severken
Yaramaz bir yalnızlığın ortasına düşüveriyormuş
Talihinin hayal ötesindeki kaderi
Ve karşısına çıkan bahtını seçmesini bilemiyormuş işte
Adam gibi bir sevdayı özlemekten
Şu kalbim kaç kişinin elinde mındar oldu kimbilir?
Ne garip nedense hep ihanet edenler el üstünde tutuluyor
Meğer bakması ne zormuş sadakat’ı
Aklıma vedalar geldik’çe
Öfkeden kendime sığamıyorum
Ayazlar içinde bir ateş basıyor beni
Aklımın ziyanlarında adımı bile sorsalar
Hatırlarlayabilirsem o anda nağmerdim

Mevsimler geçerken ardın sıra
Artık kimselere yük olmayan
Kocaman sessizlikler biriktirdim içimde
Birer birer kelimeler öğüttüm her gece avuçlarımda
Birazı yalan ve birazı selvi boyu kahpeliğin hikayeleri
Şeç içinden seç seçebildiğin kadar
Gelmişine geçmişine böyle aşk’ın ızdırabın küfürlerini
Avuç dolusu nehirler biriktirsemde gözlerimde
Anladım’ki bir göz yaşına yazı yazılmıyormuş

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ