2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1193
Okunma
Mevsimler bu yıl da hazan kesildi;
Kuru yaprak gibi savruldu dostlar!
Kiminin adını genç yaşta sildi;
Kimi de hastaydı, yorgun, ihtiyar...
Hangi eve baksam çekili perde,
Sormaya korkarım: Babanız nerde?
Ölüm kol geziyor artık çevremde;
Bildim ki, yerinden oynadı taşlar!
Şehirler büyüdü, değişti hayat;
Bir yerden bir yere gerekir kanat!
Herkesin derdi var, herkeste surat;
Hayhuyda geçiyor en güzel yaşlar!
Sanma ki, sadece hazanda olur;
Bu yaprak dökümü; kar, dolu, yağmur...
Ayrılık dört mevsim kalpleri vurur;
Her giden ardından uğuldar başlar!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz