Aklım havalardaydı, pas geçmezdim hatayı
Hatasını örterdim şimdiki aklım olsa
Nasıl da anlamadım, oymuş aşkın elifi
Gölgesinde börterdim, şimdiki aklım olsa

Vakit akşam olunca, önerirdi gezmeyi
Asli görev sayardım, cilve yapıp üzmeyi
Bir fırsat daha verse, aşmazdım hiç çizmeyi
Her sözünü tutardım şimdiki aklım olsa

İstemezdim feleğin düzmece rüyasını
Başıma taç ederdim, gönlümün davasını
Yıldızlar sönene dek, mutluluğun hasını
Gözlerinde tartardım şimdiki aklım olsa

Hayat ilkem sayardım, mutluluk kuramını
Birlikte üstlenirdim, gariplik dramını
Ömrüme yüklediği, çilesini, gamını
İlaç diye yutardım şimdiki aklım olsa

Yaşardım baştan sona, ömrü damak tadımda
Diretmezdim zerrece, mendebur inadımda
Yormazdım ayakları, hem de koşar adımda
Kapısında biterdim, şimdiki aklım olsa

Neron olsa köz boyu, can bulurdum külünde
Duygularım söz boyu, nağme olur telinde
Diklenirdim göz boyu, dikenli gül dalında
Bülbül olup öterdim şimdiki aklım olsa

Donatırdım düşüyle, ruhumun aşk genini
Hepten terhis ederdim, Amazon tümenini
Delibal’ım ben var ya, feleğin oyununu
Erguvanla üterdim şimdiki aklım olsa

Celil ÇINKIR – DELİBAL