2
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1065
Okunma
Dolunayda,
bir şiir daha bırakıyorum geceme.
Hüzün yağıyor yine iliklerime.
...
Hıçkırıklarımla sarıldım satırlara.
Ruhum,
aşina olmuş imkânsızlara!
...
Bekleyip te hiç kavuşamamak,
ama,
her saniyede O’nu yaşamak.
Kan ağlarken yüreğin,
kahkahayla yüzün gülebiliyor işte.
Ne umuttan bir eser,
nede akıl kalıyor başta...!
...
Çılgıncasına severken,
Göremiyorsun, duyamıyorsun sesini, bir an bile!
Kahrediyorsun!
Toprağa veriyorsun,
kendi ellerinle!!
...
Anlıyorsun.
En imkânsıza yar olduğunu!
Bir gün değil,
her gün ölerek bekliyorsun sonunu!
Sonra dönüyorsun,
artık gönlüne!
...
Kurduğun hayallerin hiç birisini,
bir an olsun,
beraber bile yaşayamasan;
Beraber ölmektir imkânsız olan!
Ruhunun yarısı,
’Sevdiğinle’!
...
T.C.Nigâr Güler.
22.07.2016
Cevap Yaz