1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
837
Okunma
Kışın soğuğundan kalbimin ateşi ısıttı seni
Ellerim ellerine soba oldu
Gözlerim gözlerine ışık oldu
Bedenim bedenine mont oldu
Nankörlük senin mesleğinmiş
Tüm tüccarlara rağmen sen satabildin beni
Sen ağlatabildin
Sen aldatabildin
Ve.
Sen bırakabildin soğuk kış akşamlarında
Senin istediğin iki sıcak kalbin birlikte atması değil
Elleri ni sokabileceğin kalın bir pantolon cebiymiş
Ne zamanki cepler incelmeye başlar
Tüccarlığını kullanır yine satarsın o cebin sahibini
Hayal olduğunda anladım yüzündeki çaresizliği
Bana bakan gözlerin ben hariç herkese umut vermesiyle anladım
Herkes gibi olamadın
Benim hiç olamadın
Cevap Yaz