bu nankör günlerin
kor gecelerime ne tür bir hayrı olabilir ki
aydınlatamaz da öz ruhumu kararmış seviden
gönlümün karanlık duvarları arasında bocalarken
her bir ahval gözleri açıp kapayıncaya kadar
özde sevgisiz körelip de gittik
onca saygının makbul sayılan ışığını da bitirdik
bir türlü çekmedin ya nefsinin o güruhunu
hiçbir şey de artık ne içimi nede yaşamımı doldurmaz
gayri bu gönlü hiçbir teselli de ağırlayamaz

sevincin ve derdin ha keza birbirinin tıpatıp kopyası
belki de yürekte ki acılar için bunlar da gerekli
gönlünün ortalık yerlerde kanarken hayası
yolumuz hep bir çatala girdi sürekli
birimiz sağcı olduk birimiz de solcu gibi
dikiş tutmaz artık ayrık düşüncelerin bu karanlığı
aşınaraktan kopuşta bitti
saf yüreğimden tutkunun o muhkem bağı

eğer ki kökten söndüyse bu günahsız yüreğim
yer inlesin gök dinlesin
tüm edepsiz alemiyle kahrolsun bu berbat yaşam
bu yek gönlüm ikiye bölünürse eğer
tüm ömür tez evvelden sarsıntıyla yerle bir olur
tüm hayatın duyguları kavrulur
gözde kalmaz ki hiçbir şeyde ne önem nede değer

üstüme konduramıyorum gönülden kopukluğumu
şapşallar gibi bir karış suda da boğulurum
işte o zaman
perperişan oluşta köşe bucak da savrulurum

ben şimdilik duruyorum sessizce bir köşede
sabrıma sıkı sıkıya sığındım
gönül sarsıntısının en sonu görünene dek
hüzün çöktü bir anlam kalmadı ki ne tasada nede neşede
hep kovalarken ilk köşede ilgisizce saparsın
ruhta izim kaldıysa bilmeyerek
başı sonu olmayan bu yolda bundan gayri sen ne yaparsın

o zaman ki ben
hemen
bir anda kara bulutlar çöküşte ortalıktan yok sayılırım
kim bilebilir ki olur ya sılam çeker
belki de istenmeyen yerlerde ben baharı arıyorum
ritmi bozuk kalbin ıslah olması ne mümkün
asla ki hiç mi hiç üzülme
gözün açıp kapayıncaya kadar ben yok olurum
geleceği sayıklarken illa ki de bir göğüs bulurum

bir bakarsın çoktan yerimde yeller esmiş bile
bu namert karar geçici değil ki kovulsun
bu hüküm doğdu ya ne diyeyim bana bir ders olsun
ben de bir bilinmeze doğru gizlice kaybolurum
adressiz ve yalnız kalmışken oralarda
kurt kuş ve esen yelde bulunmaz ki bir haber versin
ben sizlik sende ki cümle kanserli niyetlere şifa olsun…



(18.07.2016) AZAP…