ben bir hiçim
yokluklar da var olan
ben bir çığlığım
sessizlikte kaybolan
ben
zamansız bir vakit
sonsuzluğa koşan
yalanını seveyim dünyanın
beni benden çalan...

günlerden hep gün
günlerden hep sen
sensizlikler de yüzen
hiç
bitmeyecek tükenmeyecek
hayal dünyam da yaşarken...

gerçekler bir volkan
gerçekler bir hüsran
gerçekler bir zan
sen yoksun
sen yoksan...

ne değişecek
her şeye bir kulp varken
ne değişecek
hasrete özlem dikilirken
ne değişecek
mesafeler büyürken
ne değişecek
ben benlikten giderken...

belki bir hiç hiçten
ben var mıyım ki zaten
hiç oldum mu severken
ben bildim sen bilemedin...

bırak harcıyayım düşümden
bırak anlamıyayım
hem yatarken hem kalkarken
bırak sorma
yaşıyor muyum yaşamıyor muyum
diye
benim nerden haberim olsun
ki
sen tuttun mu ki hiç benim elimden...

(Berlin,13.07.2016)

Talat Özgen