Ruhunu satmış şiirler dolanıyor parmak uçlarımda....
istesem uzun uzun yazabilirim oysa...

Dağınık gecelerden,
sabaha kavuşmayan egreti sevinçlerden,açmayan begonvillerden,
çok zaman altında kaldığım derme-çatma hayallerden bahsedebilirim sana...

Ya da ,
içimin arsız cocukluğunu salabilirim
hiç konaklamadiğım düslerinin verandasına...istersen eger yetim kalmış cümleler birakabilirim avuçlarina..

Mesela işte,neyinim diye sorabilirim
eslik edebilirim yamali masallarina...

Ya sonra...
Bir yalan bir yalan daha.

Peki gormezden gelsek biter mi ki bu küflü yalnızlık....
Susar mı kedere kurulu sarkılar,
Şiirler biad eder mi yeniden sevdaya...
Inkar etsek diyorum,
Hiç yaşanmamış sayılır mı,
yakamızdan düsmeyen şu sancılı ayrılık...

Üzgünüm bayım.....!!!

Ben aşk denilen o merete hiç inanmiyorum artik