0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1198
Okunma
yaşamak öyle zor ki
Çok şeyi öldürdüm çaresizliklerimde
Göğsü yaralı bir kuşun Rüzgarına kapıldım
Yosun tutmuş anlamlar yığınıyla
Kurşun izlerindeki
hüzünlü Gözlerini düşündükce
mülteci kıyılara veriyorum sırtımı
Gönlümü susuşa, aklım çıkmazlara teslim
Hayat denen inadın pençelerinde
Sustum, dilim sığmadı öfkeye.
Kanıyorum, kanayacağım
Dudağımda öpüşünün titrek izleri
Hazin bir kabuğun altında küflendikçe
Yokluğunu sarıp tüttürüyor ömrüm
ne kadar adımlasam da bu diz boyu karanlığı,
Boyu acının, bir mezar taşı kadar.
