Bir bayram arifesiydi
Daha kırk’ı çıkmamış rüzgarlar esiyordu hayta başımda
Ve fetvalar verilmemişken bir yol ayrımında
Adın dilimde ateş’ten bir har
Sen halden anlamaz bir gecenin efkarı
Ben Kah’rı belada kalmış sen kalu bela’da unutulmuş bir niyet
Yarım kalmış bir niyetin ağırlığı
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince bir ayrılık göğsümde
Gidişinin niyetinde
Dağların ovaların mevsimlerin üstüne çöktü hüzün
Ateşlerin imtihanın da
Ellerinden suyunu içemediğim ekmeğini yiyemediğim Aşk’ı deryam
Dokunsan yağdı yağacak bulutlarım
Şu gidişini tanrıya şikayet etsem seni geri verirmi’ki acaba zaman



Bir bayram arifesiydi
Gün senden sen benden çalıyordun işte
Rüzgarın da haram gözlerinde günah vardı giderken
Faslınla kimbilir kaç baharımı çaldın yalanlarınla
Ve mehtaplı yüzünle kimbilir
Kaç yıldız dökülüyordu geceme utancından
Şah damarımdan can damarımdan geçtin o gece
Hani aşk için ölmek vardı ve kolaydı
Yitirmiş tılsımını aşk kör olası bir ihanet’ten
Yitirmiş tılsımını öksüz bayram sevinçleri
Yitirmiş tılsımını bır akşam kızıllığı daha senle bakamadan
Dalar giderim gözlerinin bir kahve telvesine
Bir cigara bir kadeh dudak payı bir intizar içerim
Gecenin dipsiz kuyuların şerefine


Bir bayram arifesiydi
Namlunun ucunda bir veda mermisi
Çatısından ortasından alnından böylemi vurulur be yürek
Böyle mi kan revan bir makber yarası
Ölmek bir kuş tüyü kadar hafif kalırda
Ayrılık adama altı okka koyuyor ölümden daha ölümmüş yokluğun oysa
Kimbilir aramızda kıvrılıp yatan kaç haram uzaklık var
Her dokunduğuna bin yangınım tutuşur içimde
Kül dolar sol yanım kül yeniden yanmaz bir daha
Ve her sabaha
Seni içimden savururum şehrin her yerine
En güzelini şehrin en güzeline ekerim senin haberin olmadan
Belki saçına bir külüm değer ne acı değilmi
Vay’ki ben sana cahildim ve çok gençtim
Sen say’ki çok geç’tin apansız vazgeçerken AŞK’ tan


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ