3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
çıkardım gözlerini hayatımdan
kuğu süzülüşleriyle geceyi bölüp
buluyor ellerin ellerimi
sabaha her varışımızdaki duada
avuçlarına iş düşüyor her zaman
ve hatta ellerinin öyküsüdür şimdi bahar
şikayetçi olduğum demler çoktan geçti
gölgelerin vefakar kardeşinden
ikindi vaktine sığmaz mı sandın sevda
koşan kim peki ısrarla peşinden
gözlerini erken yumdun yine
yine uykulara yün döşekler serdin
kayma sırasını bekleyen
yıldızlar için aralamıştın perdeleri
nefret ediyordu titrek ve güçsüz ışıklar
kırılmak vaadine kanan camlardan
çıkardım ellerini hayatımdan
yemyeşil nurlar üretip
zifiri karanlıkları alt ederek
buluyor gözlerin gözlerimi
her vakti seher bilerek...
Cevap Yaz