bir gün olsun bu yürek hiç mutlu olmayacak mı
hep hüzün hep hüzün var içimde
hem de en hasından
sana ne be kardeşim
bu dünyanın kir ve pasından
bebeler ölse de
insanlar bombalanıp parçalansa da
yüreklere duman dolup sis çökse de
birileri fakir fukara ve yetimin hakkını yese de
bana ne be kardeşim bana ne
diyemiyorum işte
sanki bir ateş düşer de kaplar tüm yüreğimi
dedik ya hep hüzün bulutu var diye üstümde

kiri pası ölse de çözemez elbet
gittiğim yol ve iz belli olsun der
o bile bana yeter
insanlar güzel ve huzurlu bir yaşam bulursa
der ki ancak o zaman soğur
bu yüreğimin yangını kökten birader

suratını bir astımı bil ki bir kötülük mutlak olmuştur
hep kızar ve der yağmurlarına eyvallah da
sellerine niye kaptırırlar biçareleri
kor bir ateş bile İbrahim’i yakamadı bilmezler mi?
derde durur
yok mudur ilahi adaletten hiç bunların haberleri
kul inlerken
yetim ezilirken
ve zulmün akıttığı yaş kanlanırken
anaların intizarının
vebalinin çok olduğunu bunlar hiç düşünmezler mi

ve derki karışılmasın benim yüreği pak insanlarıma
karışmayın canına malına ve namuslarına arına

yürek işte isteminden hesap mı sorulur
her şeye de hemen bozuluyor
olamıyor sağır dilsiz kör ve duygusuz
kanadı kırık bir kuşa bile üzülüyor
yanan ormana sokakta ki aç biilaç çocuğa
tufan veren rüzgara
fakire fukaraya
hak hukuk çiğneyen devlet adamına
dedik ya her şeyden etkileniyor diye

dedikçe ona sen bak be kardeşim keyfine
o inadına kanatır yüreğini denizde boğulmuş çocuğa
üstüne yerinden yurdundan edilmişler içinde yanar
el bir anarken o bin kez anar
uslanmaz bu yüreğim o yüzdendir ki hiç bakamaz işine
niyazım o dur ki bir gün akıllanır inşallah
el boynunu büktü ise sanki ona ne
hemen koşup da basar bağrına
ne diyeyim ki sizde bir şey deyinde akıl fikir versin Allah

iyi mi dostlar şu bizim yürekte ki bu geçmez hastalık
tutulmuş yaratılanlara sevdayla
sana ne be kardeşim değil mi ya ezilenlerden
bunda ki vebal korkusu der gelmesin hiç kapıma
onun yüzünden hiçbir an
tüm millet kim kime durumdayken
ben yaşayamıyorum bu hayatı sorumsuzca
olmuşum ortada gariban bir biçare
halim çok mu çok yaman
sanki sıkışıyorum bir cenderede
bıktım durmadan dişim tırnağımla kazımaktan
bir vicdan çöreklenmiş gitmez ki bizim kapıdan…



(08.07.2016) AZAP…