Gençliğimin baharında
Hayat ağacında tutam tutam tomurcuklar açarken
Rüyalarımın yegane misafiriydi gök mavisi gözlerin
Binboğa karlarını kıskandırırcasına
Gözlerimi kamaştırıyordu
Ay ışığı altında Yüreğime şavkıyan cemalin
Toz pembe hayallerimi sonsuza dek süsleyen
Beyaz atlı prensimdi suretin

Binboğanın sarp kayalarından doğan berrak bir pınarken
Yamaçlarda yalpalayarak düşe kalka akmaya başladı yüreğim
karsuları ellerimden tuttu
Yağmurlar yalnızlığıma yoldaş oldu
Birlikte denize doğru yol alırken
Kâh ağıtlar yaktık hüznümüze
Kâh el ele türküler söyledik sevincimize

Denizlerin sığ sularında katre katre kayboldu duru coşkularım
Anaforlarda alabora oldu berrak duygularım
Artık o dağ çayı kokulu berrak akan Pınarlardan eser yok
Tuzlu suların terkisinde talan oldu kekik kokulu kelebeğin
Ne sen o aynalı körükle süslü beyaz atını bulabilirsin
Ne de ben kızıl kor da telefseyen yüreğini soğutacak
O buz gibi duru berrak Yayla pınarları olabilirim

Nafize