Aşk yüreğe atılan ilk tohumdur
Sevgiyle yeşertmesini bileceksin
İki yabancı kişinin birbirini anlaması
Kolay değil zaman alır
Gözlerde başlar ilk elektriklenme
Sevgi saygı da eklenince
Aşkın ateşi yayılır tüm hücrelerine
O’ nu gördüğünde bir çocuk gibi heyecanlanırsın
Kanatsız melek gibi ayakların yerden kesilir
Sevgi büyür zaman içinde
Bir şeyler söylemek istersin
Kelimeler yuvarlanır durur dilinde
Aklın yüreğe söz geçiremediği andır
Kimi zaman sıcak bir gözyaşı olur
Süzülür gözlerden yüreğe doğru
Her duyguyu tadarsın bir arada
Özlemi bile sevdirir sana
O’nu o olduğu için seversin
Ellerini tuttuğunda gözlerini kaçırır
Yüreğinin nasıl titrediğini hissedersin
Papatya falları düşmez olur elinden
Seviyor mu sevmiyor mu diye hep merak edersin
Pencereni sabahları açmazsın
Duvarlara sinmiş aşk kokusu çıkmasın diye
İki satır şiir yazmak istersin
Yazdıkların silinir gözyaşlarından
Kelime dağarcığının yetmediğini görürsün
Son noktayı koyamazsın bir türlü
Aşkı anlatmak işte bu yüzden zordur
Anlamakta öyle ...