Al duvaklı yelkenlinin dümenini
kırıp okyanuslara
Anıların sığ sularında
aheste aheste yol alırken ufuklara
Yunusların yüzgecine asılı
Siyah beyaz bir fotoğraf takılır gözlerine
Ve
Dalga kıranlardan bir kıvılcım
serpilir yüreğine
Küllendiğini sandığın Aşk-ın alevi
Apansızın nar topu olup düşer özüne
Fırtınalar kopar kalbinin merkezinde
Kirpiklerinden oluk oluk süzülür hatıralar
Şakağın da Şahikalar şahlanırken
Sen bile şaşıp kalırsın kendi haline
Hani dersin..hani..
kabuk bağlamıştı kör hançerle
sökülen yüreğin
Hani...
elem keder ıstırablar
Yılkı bir Ata binip
hüzünleri terkisine atıp
dörtnala terketmişlerdi sol yanını
Hani..hazan yapraklarıyla
savrulmuştu Aşk-ın hüzzam izleri
Mecnun çöllerde serap görürken
Leyla katran karası kaderine boyun eğmişti
Dört yapraklı yonca çiçeği ve gelincikler
Meltem rüzgârlarıyla raksederken
Sevgili nin silüeti ılgıt ılgıt akıverir
pencerenden

Nafize